Żukowo

23 październik 2011r.

Duża, uprzemysłowiona wieś kaszubska, przekształcająca się w miasto, leży na skrzyżowaniu dróg kołowych i kolejowych, w odległości około 25 km na południowy wschód od Gdyni. Najstarsza osada i założona w latach 1212-14 fundacja klasztorna Norbertanek powstały w dolinie, przy ujściu potoczku Supinado Raduni. Z dna tej doliny wydźwiguje się stromym zboczem ku północy wysoczyzną morenowa, na której powstało po 1945 r. duże osiedle mieszkaniowe z wielkim gmachem szkoły - jednej z pierwszych Tysiąclatek. Norbertanki sprowadził do Żukowa i hojnie wyposażył książę Mściwuj I. Pierwsze norbertanki przybyły z kujawskiego Strzelna, później klasztor stal się azylem zagrożonych staropanieństwem córek rycerzy pomorskich, a także księżniczek gdańskich, m.in. trzech latorośli fundatora - sióstr Mirosławy, Salomei i Witosławy. Ta ostatnia była wybitną osobistością, pełniła funkcje przeoryszy i wpływała silnie na politykę swojego brata Świętopełka II. Wiele kłopotów przysporzyły władcom Pomorza jej zażarte procesy z cystersami oliwskimi o Kępę Oksywską. Swoją zapobiegliwością gospodarczą uczyniła klasztor prawdziwym potentatem, rozporządzającym ogromnymi posiadłościami ziemskimi.