Turystyczne Forum Wiedzy

wakacje nad morzem w Polsce

 

Żuławy Gdańskie

23 październik 2011r.

Na Pobrzeżu Wschodniopomorskim, w delcie Wisły i Nogatu rozciągają się najżyźniejsze w Polsce obszary roinicze, nazywane Żuławami. Nazwa ta wywodzi się od żułu, czyli namułów organicznych, zawierających zbutwiałe szczątki roślinne. Naniosły je wody rzeczne, głównie wiślane i osadziły na starszych utworach geologicznych z okresu pleistocenu, czyli epoki lodowej. Proces zasypywania materiałów polodowcowych nanosami rzecznymi (aluwia-mi) rozpoczął się około 5000 lat temu. Dziś tylko w kilku miejscach spotkać można na terenie delty wysepki pleistoceńskie. Po ustąpieniu lodowca teren dzisiejszej delty stanowił południową część Zatoki Gdańskiej. Z czasem część tę odciął od Bałtyku piaszczysty wał Mierzei Wiślanej, a wspomniane osady rzeczne zasypały ten wielki zbiornik warstwami namułu grubości od 30 do 40 m. Jeszcze około 1300 roku znajdowało się na południowy wschód od Gdańska wielkie rozlewisko, które osuszono w XIV i XV stuleciu.


Po Stegnach Pomorza Gdańskiego

23 październik 2011r.

Przenośnie użyta nazwa Stegna to po kaszubsku ścieżka, czyli drożynka. Wiele tych ścieżek przebudowano po ostatniej wojnie na świetne drogi asfaltowe, po których śmigają motocykle i suną autokary z wycieczkami z całego kraju. Przykładem wspaniała Droga Kaszubska, poprowadzona na niektórych odcinkach śladem dawnych polnych drożynek. Historyczne drogi pomorskie-via regia, via mercatorium, via marchionis i inne, czy trakty po których maszerowała armia Napoleona stały się nowoczesnymi arteriami, łączącymi miasta i wsie pomorskie. Poniżej ukazano przebieg kilku dróg, które doprowadzą turystę do miejscowości godnych poznania (wymienionych w hasłach i wielu innych).


Geologiczne Dzieje Morza Bałtyckiego

28 maj 2012r.

GEOLOGICZNE DZIEJE MORZA Przed lodowcowa historia obszaru bałtyckiego . Transgresje morskie na obecne obszary Bałtyku południowego, które miały miejsce w erze mezozoicznej i w trzeciorzędzie, nie pozostawiły śladów w jego dzisiejszym życiu. Jedynie warstwy osadowe z ich skamielinami, spotykane w różnych miejscach (Rugia, wybrzeża Szwecji) niewątpliwie świadczą o wielkich tektonicznych zmianach tego obszaru, nie przypominającego jeszcze w owych odległych czasach w niczym dzisiejszego ukształtowania morza. Osady morza górnokredowego, napotykane w wierceniach na Pomorzu i Warmii, oraz bielejące z daleka wielkie ściany skalne obok Arkony na Rugii, utworzone ze świetnej, niemal czystej kredy, a także odkrywki kiedyś eksploatowanych utworów kredowych w pobliżu Lubina na wyspie Wolin i osady kredowe nad Niemnem pod Grodnem są szczególnie wymownymi śladami wielkiego śródziemnego morza,