Turystyczne Forum Wiedzy

wakacje nad morzem w Polsce

 

Dworek w Salinie

12 wrzesień 2011r.

Około 30 km na pn. zach. od Wejherowa, pośród wysoczyzny morenowej, nad malowniczym Jeziorem Salińskim leży niewielka wioska i PGR Salino. Okoto 200 m od brzegu widać na jeziorze zadrzewioną wysepkę, z którą wiążą się najstarsze, prawie nieznane dzieje osady. Stał na niej we wczesnym średniowieczu niewielki gród, za którego wałami chroniła się okoliczna ludność w czasie najazdów wroga. W 1956 r. znalazł piszący te słowa na grodzisku salińskim ponad 20 ułamków naczyń glinianych, zdobnych ornamentem bruzd poziomych lub liniami falistymi. Według ekspertyzy archeologów pochodzą one z Xl—Xli w. Zdaniem niektórych badaczy było Salino we wczesnym średniowieczu ośrodkiem krainy należącej do kasztelanii białogardzkiej, przekształconej przed 1230 r. w udzielne księstwo, należące do Racibora, brata księcia Świętopełka z Gdańska. Również w administracji kościelnej posiadało Salino rangę nadrzędnej jednostki, którą w 1268 r. zarządzał prepositus de Sawulino. Byl nim wówczas proboszcz Michał, wymieniony jako świadek w książęcym dokumencie. Od 1344 r. należała miejscowość Saulin do szpitala św. Ducha w Gdańsku. W XVI w. opanowali ją, zapewne gwałtem, Krokowscy z Krokowa.